W wyniku choroby Peyroniego dochodzi do stwardnienia ciał jamistych członka, prowadząc do jego skrzywienia. Najbardziej zagrożeni są mężczyźni między 50. a 60. rokiem życia. Jakie są przyczyny, symptomy oraz jak leczyć tę dolegliwość?
Czym jest choroba Peyroniego?
Przypadłość nazywana jako choroba Peyroniego spowodowana jest przez zwłóknienie tkanki bliznowatej. W wyniku dolegliwości zauważa się znaczne zakrzywienie penisa, bolesne erekcje wywołujące dyskomfort podczas stosunku seksualnego – ból może być na tyle silny, że odbycie stosunku staje się niemożliwe.
Członek mężczyzny jest naturalnie zakrzywiony – stąd porównuje się go do banana. Takie naturalne zakrzywienie oczywiście nie wymaga jakiejkolwiek ingerencji. Problem pojawia się w momencie kiedy zakrzywienie jest na tyle znaczne, że przeszkadza w życiu codziennym.
Zauważając niepokojące sygnały należy niezwłocznie udać się do specjalisty i rozpocząć leczenie. Nie można lekceważyć tego problemu – pozostawiając tę dolegliwość bez leczenia stan może się pogarszać, powodując ból członka, problem z osiągnięciem i utrzymaniem erekcji a nawet stałą impotencję.
Co powoduje zakrzywienie penisa?
Ciężko jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie co przyczynia się do powstawania choroby. Dolegliwość może wynikać z uszkodzenia prącia – podczas seksu, sportu czy nieszczęśliwych incydentów jak zatrzaśnięcie członka suwakiem spodni. Uszkodzenie tkanki powoduje bliznowacenie prowadzać do deformacji członka.
Podczas pobudzenia seksualnego ciała jamiste penisa wypełniają się krwią a tkanki penisa rozciągają prowadząc do wzwodu. W przypadku choroby Peyroniego bliznowacenie tkanki nie pozwala na jej rozciągnięcie powodując zaburzenia wzwodu lub też bolesne erekcje.
Eksperci przypuszczają, że wpływ może mieć podłoże genetyczne. Jeśli ktoś z Twojej rodziny cierpiał na tę dolegliwość istnieje zwiększone ryzyko dziedziczności choroby. Ze względu na intymność problemu, być może nawet nie wiesz, że ktoś z Twoich bliskich zmagał się z chorobą Peyroniego.
W grupie zwiększonego ryzyka znajdują się mężczyźni w wieku powyżej 50 lat, nałogowi palacze oraz osoby u których przeprowadzona została operacja prostaty. Choroba Peyroniego może być również powiązana z częścią chorób – cukrzyca, nadciśnienie – oraz przeprowadzonymi operacjami chirurgicznymi ingerującymi w tkanki przyrodzenia. Dobrą wiadomością jest to, że choroba Peyroniego statystycznie dotyka zaledwie 1-3% mężczyzn.
Pierwsze sygnały
Typowe objawy, które mogą być sygnałami o chorobie:
- dyskomfort – odczuwalny dyskomfort i ból członka,
- skrzywienie członka – w przypadku tej dolegliwości przyrodzenie może wyginać się w dowolną stronę – górę, dół lub na boki,
- tkanka bliznowata – powstawanie wyczuwalnych grudek i zgrubień na wierzchniej stronie członka,
- zaburzenia erekcji – choroba Peyroniego może wpływać na jakość wzwodu – osłabienie erekcji również należy do objawów dolegliwości,
- pogłębiające się skrzywienie – brak rekacji na pierwsze objawy może skutkować pogłębiającymi deformacjami członka oraz nasileniem powyższych objawów.
Diagnozowanie
Chorobę Peyroniego najprościej diagnozuje się poprzez namacalne wyczucie blizn kiedy członek znajduje się w stanie wzwodu. Opcjonalnie lekarz może poprosić Cię o przyniesienie zdjęć, aby określić stopień dolegliwości oraz zlokalizować miejsce powstawania zgrubień. Wykonuje się również pomiar długości penisa – na dalszym etapie pomaga określić czy stan chorobowy ulega poprawie czy też pogorszeniu.
Innymi formami diagnozowania są badania ultrasonograficzne lub ultradźwiękowe. Badania pozwalają na określenie przepływu krwi, lokalizacji blizn oraz innych niepokojących stanów.
Leczenie
Leczenie należy rozpocząć natychmiast po zdiagnozowaniu choroby. Szybka reakcja we wczesnym stadium dolegliwości zapobiega nasileniu się objawów i pozwala na stosunkowo szybki powrót do zdrowia.
Sposób leczenia choroby Peyroniego jest według ekspertów tematem spornym. Nie ma wystarczających dowodów potwierdzających najbardziej skuteczną metodę. Podjęte leczenie zależy od nasilenia dolegliwości oraz czasu trwania objawów choroby.
Środki farmakologiczne
Przemysł farmakologiczny nie oferuje środków do leczenia ze wskazaniem choroby Peyroniego. W leczeniu wykorzystuje się natomiast preparaty o działaniu przeciwzapalnym oraz redukującym dolegliwości bólowe.
Lekkie oraz umiarkowane skrzywienie penisa można leczyć za pomocą kolagenazy. Jest to lek zatwierdzony przez FDA w Stanach Zjednoczonych, jednak w Polsce nie został dopuszczony do sprzedaży. Terapia przy użyciu tego środka rozkłada nagromadzony kolagen powodujący deformacje przyrodzenia.
Kolejnym lekiem jest werapamil, który swoje główne zastosowanie znajduje w leczeniu nadciśnienia. Środek przeciwdziała produkcji kolagenu przyczyniającego się do powstawania tkanki bliznowatej.
Pomocny w leczeniu choroby Peyroniego jest także interferon pomagający w rozkładaniu tkanki włóknistej. Środek wykazuje również działanie przeciwbólowe, łagodząc dolegliwości chorobowe.
Aminobenzoesan potasu i witamina E – mimo, iż metoda ta nie jest potwierdzona klinicznie, w pewnych przypadkach przyczynia do znacznego zmniejszenie grudek oraz bólu.
Fizykoterapia
W przypadku fizykoterapii najczęściej stosuje się falę uderzeniową. Działanie fali uderzeniowej ma za zadanie pobudzenie organizmu do procesu samoleczenia. Według przeglądu badań[1] po kilku sesjach 80% mężczyzn odnotowuje zauważalne zmniejszenie się ból, a u 20-50% z nich zmniejszanie skrzywienia oraz poprawę erekcji. Terapia wspomaga metabolizm oraz krążenie krwi przy czym nie powoduje skutków ubocznych.
Urządzenia trakcyjne
Urządzenia trakcyjne inaczej nazywane ekspanderami stosowane są w celu skorygowania krzywizny członka. Ze względu na charakterystykę sięgają po nie osoby z przypadłością choroby peyroniego jak i również mężczyźni chcący wydłużyć przyrodzenie.
Skuteczność zależy od zastosowanego ekspandera. Ekspandery są wykonane w takim sposób, aby były w jak największym stopniu widoczne pod ubraniem. Jest to ważne ze względu na czas noszenia – zaleca się stosowanie ekspandera od godziny do nawet 8 godzin dziennie. Urządzenia trakcyjne mogą być głównym elementem terapii jak i pomocniczym przy stosowaniu leków czy jako środek prewencyjny po operacji chirurgicznej.
Operacja
Przy znacznych deformacjach członka i nieskuteczności innych metod leczenia lekarz może zalecić przeprowadzenie operacji chirurgicznej. Bywa, że choroba z niewiadomych przyczyn zanika, dlatego operację wykonuje się nie wcześniej niż po 12 miesiącach od zauważenia objawów.
Skutkiem ubocznym leczenia tą metodą jest nieznaczne zmniejszenie się długości penisa o czym z pewnością poinformuje Cię lekarz. Ponadto nie można wykluczyć powikłań pooperacyjnych, dlatego też zaleca się próbę leczenia innymi metodami.
Źródła:
- „Extracorporeal Shock Wave Therapy in Peyronie’s Disease: Clinical Efficacy and Safety from a Single-Arm Observational Study.” World J Mens Health, 2019 Sep.[↩]
