Przedwczesny wytrysk – przyczyny i leczenie

Przedwczesny wytrysk może odebrać satysfakcję z seksu prowadząc do frustracji oraz pogłębienia problemu. Jakie są przyczyny i metody leczenia? Problem z przedwczesny wytryskiem dotyka, aż 37% Polaków, dowiedz się kiedy należy zabrać się za leczenie!

Co właściwie oznacza – przedwczesny wytrysk?

Według różnych źródeł przedwczesny wytrysk jest nieco odmiennie definiowany pod względem czasu po jakim następuje ejakulacja. Ogólnie przyjmuje się, że problem dotyka mężczyzn, którzy nie są wstanie wytrzymać podczas penetracji dłużej niż 2 minuty. W szczególnie ciężkich przypadkach wytrysk następuje już podczas samych pieszczot i gry wstępnej. Odpowiednio dobrana terapia pozwala skutecznie przedłużyć stosunek nawet 3 krotnie.

Problem z przedwczesnym wytryskiem dotyka zarówno młodszych jak i starszych mężczyzn. W pierwszym przypadku jest to spowodowane głównie przez wysoki poziom hormonów oraz małym doświadczeniem seksualnym. Wraz z wiekiem i doświadczeniem powinno być coraz lepiej. Jeśli sytuacja nie ulega poprawie, należy pomyśleć o podjęciu się leczenia przedwczesnego wytrysku.

Publikacje naukowe oraz badania najczęściej definiują przedwczesny wytrysk jako niemożność penetracji waginalnej dłuższej niż 1-2 minuty. Czas penetracji wewnątrzwaginalnej określa się jako IELT (ang. Intervaginal Ejaculation Latency Time).

Klasyfikacji można dokonać rozróżniając stopień nasilenia dolegliwości:

• IELT ≤ 15 sekund – postać ciężka,
• IELT od 15 sekund do 1 minuty – postać umiarkowania,
• IELT od 1 do 2 minut – postać łagodna.

Co mówią liczby?

Raport badania „Seksualność Polaków” opublikowany w 2011 roku wskazuje, że problem przedwczesnego wytrysku dotyczy 37% mężczyzn. Skala problemu jest duża. Współczesne metody zapewniają skuteczność leczenia na poziomie 90%, pomimo tego problem przez wielu jest bagatelizowany.

Szacuje się, że po pomoc do specjalisty zgłasza się jedynie co dziesiąty mężczyzna borykający się z przedwczesnym wytryskiem. Wydawałoby się, że jest to problem młodych adeptów sztuki seksu, jednak dotyczy mężczyzn w różnym wieku od 18 do 64 lat, a co więcej występuje częściej niż zaburzenia erekcji.

Przyczyny przedwczesnego wytrysku

Przyczyn przedwczesnego wytrysku może jest wiele – można je podzielić na dwie grupy – przyczyny o podłożu biologicznym (neurobiologiczne) oraz podłożu psychicznym (psychogenno-behawioralne). Wskazanie dokładniej ścieżki przyczynowo-skutkowej nie zostało dotąd jasno określone. Specjaliści wiążą przedwczesny wytrysk z serotoniną (nuroprzekaźnikem obecnym w mózgu), nadwrażliwością żołędzi, chorobami oraz licznymi czynnikami emocjonalnymi.

Przyczyn o podłożu biologicznym

• złe nawyki żywieniowe,
• używki,
• brak aktywności fizycznej,
• mało snu,
• choroby narządów płciowych,
• nadwrażliwość żołędzi,
• nadczynność tarczycy,
• cukrzyca,
• zaburzenia układu nerwowego,
• stwardnienie rozsiane,
• rozszczep kręgosłupa,
• guz rdzenia kręgowego.

Przyczyn o podłoży psychogenno-behawioralnym

• nieprawidłowego wyobrażenia i fałszywe przekonania dotyczące seksualności nabyte w dzieciństwie,
• niechęć do stosunku wywołana złymi wspomnieniami z inicjacji.
• niepewność i lęk przed kolejnym przedwczesnym wytryskiem.
• długotrwały stres związany z pracą lub życiem prywatnym.

Leczenie przedwczesnego wytrysku

Na wstępie należy określić czas trwania stosunku. Leczenie planuje się z uwzględnieniem skali nasilenia przedwczesnego wytrysku. W przypadku łagodnego lub umiarkowanego nasilenia wystarczająca powinna być terapia behawioralna z użyciem metody start-stop lub metody uciskowej oraz wspomaganie tabletkami opóźniającymi wytrysk na bazie ziół, witamin i minerałów.

Terapia behawioralno-poznawcza

Pierwsze próby leczenia przedwczesnego wytrysku z zastosowaniem terapii behawioralnej podjęto pod koniec lat 50. ubiegłego wieku. Celem terapii jest pomoc w zakresie przyczyn, które swoje podłoże znajdują w psychice.

Skuteczność terapii oceniono na grupie 15 pacjentów (wraz z partnerkami), którzy przeszli przez 8-12 sesji z terapeutą^[1]. Warto podkreślić, że w badaniu uwzględniono nie tylko subiektywne oceny pacjentów, ale także ich partnerek. Zebrane dane wskazują na znaczną poprawę – w przypadku części pacjentów terapia może być skuteczniejsza niż leczenie przy użyciu środków farmakologicznych.

Ćwiczenia

Do najbardziej znanych ćwiczeń na przedwczesny wytrysk należy technika uciskowa. Opracowana i rozpropagowana została przez sławny duet seksuologów Masters i Johnson. Technika polega na uciśnięciu miejscu tuż pod żołędzią, kiedy podniecenie upadanie, należy dalej kontynuować stosunek.

Na tym się jednak nie kończy! Ćwiczenia mięśni Kegla, panowania nad oddechem, czy technika start-stop to kolejne praktyki, które są warte wypróbowania. Specjaliści oceniają, że połączenie techniki uciskowej wraz z terapią wykazuje skuteczność w nawet 85% przypadków^[2].

Przeczytaj kocznie: „7 ćwiczeń na przedwczesny wytrysk – 5 minut do przedłużenia stosunku!”

Akupunktura

Akupunktura będąca elementem medycyny chińskiej może pomóc pacjentom z PW. Badania wskazują, że zabieg może kontrolować poziom neuroprzekaźnika 5-HT oraz ograniczać wrażliwość nerwów^[3]. Ze względu na badania obejmujące mała grupę pacjentów lub badania niskiej jakości brakuje dowód w pełni potwierdzających skuteczność akupunktury w leczeniu przedwczesnego wytrysku.

Mimo braków dowód, zabiegi z wykorzystaniem medycyny chińskiej mają spory potencjał, zważając, że stosuje się ją w innych męskich dolegliwościach jak zaburzenia wzwodu czy łagodny przerost prostaty.

Środki farmakologiczne

W najcięższych stanach warto rozważyć farmakoterapię. Celem leczenia przedwczesnego wytrysku wykorzystuje się leki z grupy SSRI (antydepresanty), dapoksetynę oraz środki znieczulające miejscowo. W związku z możliwymi skutkami ubocznymi (min. zaburzenia erekcji, rozdrażnienie, bóle głowy) należy stosować terapię pod stała kontrolą lekarską. Lekarz powinien na bieżąco monitorować postęp leczenia oraz dobrać lek i dawkę tak, aby terapia była skuteczna przy ograniczeniu skutków ubocznych.

Przedwczesny wytrysk, a związek

Przedwczesny wytrysk może istotnie wpływać na samoocenę, tym samym rzutując na związek. Pacjenci najczęściej zgłaszają zmniejszenie pewności siebie, niezadowolenie z życia seksualnego oraz problemy w relacjach z druga połówką.

Mężczyźni z tą dolegliwością cierpią częściej na samotność oraz niechętnie nawiązują relacje. Partnerki osób z PW są statycznie mniej zadowolone z seksu, niż kobiety będące w związku z mężczyzną nie cierpiącym na tą przypadłość. Oczywiście są to jedynie statystyki i nie musi być tak w każdym przypadku.

---

Źródła:

1. „Effectiveness of cognitive behavioral therapy on the signs, symptoms and clinical consequences of premature ejaculation.” Wiley Online Library, 2013 Jun.[↩]
2. „Premature Ejaculation.” Medscape, 2019 Jan.[↩]
3. „Acupuncture for premature ejaculation” Medicine (Baltimore), 2018 Aug.[↩]