Zioła na potencję dla mężczyzn – naturalne wzmocnienie erekcji

Zioła na potencję są naturalną alternatywną metodą leczenia farmakologicznego. Mogą skutecznie pomóc wzmocnić erekcję, jednak czy są bezpieczne? Sprawdź fakty naukowe na temat popularnych ziół ułatwiających osiągnięcie wzwodu.

Zioła na potencję – skuteczność oraz zagrożenia

Skuteczność ziół w kontekście zapobiegania czy leczenia zaburzeń erekcji zależy od wielu czynników. Podstawą jest regularne stosowanie w odpowiedniej dawce, należy również zapoznać się z ewentualnymi przeciwskazaniami oraz skutkami ubocznymi. Problem z oceną skuteczności ziół wiąże się z mała ilością badań lub niejednoznacznych wniosków co do efektywności stosowania.

Kolejnym czynnikiem jest podłoże problemu – jeśli zaburzenia erekcji spowodowane są czynnikami o podłożu psychologiczno-behawioralnym zioła mogą okazać się niezbyt skuteczne. Najlepsze efekty uzyskują mężczyźni, którzy miewają sporadyczne problemy wywołane niepełnowartościową dietą, okresowym stresem czy przemęczeniem.

Pamiętajmy również, że zarówno naturalne zioła jak i te w formie suplementów są jedynie dodatkiem. Warto zadbać przede wszystkim o regularną aktywność fizyczną oraz spożywanie produktów wspomagających potencję.

1. Żeń-szeń

Istnieje wiele odmian żeń-szenia, w kontekście zwiększenia potencji warto zainteresować się żeń-szeniem koreańskim (łac. Korean panax ginseng) inaczej zwany czerwonym. Ekstrakt z tego zioła występuje w wielu preparatach wspomagających potencję.

Żeń- szeń posiada wiele cennych składników, między innymi ginsenozydy. Zwiększają one syntezę tlenku azotu, który jest kluczowy w prawidłowym działaniu mechanizmu wzwodu. Wspomaga rozkurczanie naczyń krwionośnych ułatwiając napływ krwi do ciał jamistych penisa oraz wywołanie erekcji.

Badacze nie są zgodni co do właściwego działania żeń-szeniu na wywołanie erekcji. Część badaczy popiera teorię o zwiększeniu ilości tlenku azotu, część natomiast wskazuje na regulację poziomu hormonów odpowiedzialnych za osiągnięcie wzwodu. Badania na zwierzętach dowiodły, że stosowanie żeń-szenia stymuluje produkcję tlenku azotu (NO) niezbędnego do produkcji cGMP – substancji kluczowej do prawidłowego funkcjonowania mechanizmu wzwodu.

Badanie^[1] przeglądowe opublikowane w British Journal of Clinical Pharmacology wskazuje zdecydowanie na skuteczność czerwonego żeń-szeniu w porównaniu z placebo. Krótkotrwałe stosowanie tego zioła uznaje się za bezpieczne. Ze względu na właściwości pobudzające może powodować problemy ze snem. Istotna jest odpowiednia dawka oraz pora przyjmowania.

Stosowanie zbyt dużych dawek przez dłuższy okres czasu może prowadzić do zespołu żeń-szeniowego. Zaleca się przyjmowanie zioła przez okres nie dłuższy niż 2-3 miesiące. Po okresie suplementacji żen-szeniem należy zrobić kilkumiesięczną przerwę.

2. Buzdyganek naziemny

Buzdyganek naziemny (łac. Tribulus terrestris) porasta tereny Azji, Afryki i części Europy. W medycynie stosuje się zarówno korzeń jak i owoce tej rośliny. W tradycyjnej medycynie chińskiej stosowany w celu zwiększenia libido oraz utrzymania sprawności narządów rozrodczych.

Buzdyganek jest składnikiem suplementów dla sportowców oraz osób z problemami natury seksualnej. Wiele źródeł podaje, że Tribulus zwiększa poziom testosteronu, stąd roślina zyskała swoją popularność między innymi wśród kulturystów. Skupiając się na potencjalnych korzyściach seksualnych, warto przyjrzeć się bliżej kilku badaniom.

Przegląd badań^[2] składających się z 12 różnych eksperymentów nie potwierdza zwiększania testosteronu. Badania obejmowały grupę kobiet i mężczyzn w wieku od 14-60 lat, przyjmujących Tribulus terrestris przez okres od 2-90 dni – w zależności od poszczególnego badania. Działania marketingowe skupiają się na wnioskach wysnutych na podstawie badań na zwierzętach, u których odnotowano zwiększenie się poziomu testosteronu – podobnego działania nie zauważono jednak u ludzi.

Pomimo braku dowodów co do skutecznego zwiększania poziomu testosteronu przez to zioło, nie elimnuje go z kręgu użytecznych roślin. Podawanie 750-1500 mg buzdyganku naziemnego przez okres 2 miesięcy u mężczyzn z obniżonym libido, skutkowało zwiększeniem popędu seksualnego o 79%. Badania wskazują również na podobną skuteczność przy stosowaniu zioła przez kobiety.

Ponadto Buzdyganek wydaje się być stosunkowo bezpieczny. Badanie^[3] oceny i skuteczności Tribulus terrestris przeprowadzone na grupie 86 pacjentów wskazuje na niskie ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.

Przeczytaj koniecznie: Domowe sposoby na potencję – wzmocnij erekcję naturalnie.

3. Korzeń Maca

Korzeń Maca to roślina o szerokim spektrum działania. Wpływa pozytywnie na potencję, układ rozrodczy, sprawność seksualną oraz libido. Działanie zawdzięczamy zawartych w nim sterolach, aminokwasach, witaminach i minerałach.

Jednym z aminokwasów zawartych w korzeniu tej cennej rośliny jest l-arginina który korzystnie wpływa na potencję, biorąc udział w procesie syntezy tlenku azotu. Ponadto arginina stanowi 80% białka płynu nasiennego. W tradycyjnej medycynie peruwiańskiej maca stosowana jest w leczeniu suchości pochwy, zaburzeń hormonalnych, nieregularnych miesiączek oraz złagodzenia objawów menstruacji.

Badanie^[4] trwające 12 tygodni obejmujące mężczyzn w wieku 21-56 lat przyjmujących mace wskazuje na wzrost popędu seksualnego już od 8 tygodnia leczenia. Mężczyźni przyjmowali zioło w dawkach 1 500 mg oraz 3 000 mg na dzień.

Kolejne badanie, którego uczestnicy przyjmowali 2 400 mg przez okres 12 tygodni odnotowali poprawę samopoczucia oraz sprawności seksualnej. Badanie obejmowało mężczyzn z łagodnymi stanami zaburzeń erekcji.

Źródła nie podają informacji o istotnych zagrożeniach zdrowotnych wynikających ze stosowania tego zioła w umiarkowanych dawkach. Należy mieć jednak na uwadze, iż maca w pewnym stopniu ingeruje w gospodarkę hormonalną.

4. Owoc palmy sabal

Cennymi składnikami owoców palmy sabal są fitosterole, stosowane w leczeniu oraz zapobieganiu przerostu gruczołu krokowego. Ze względu na pozytywny wpływ na funkcjonowanie narządów rozrodczych występuje również w składzie tabletek na potencję.

Naukowcy wyjaśniają fenomen tej rośliny blokowaniem 5-alfa-reduktazy^[5]. Substancja, będąca enzymem, przekształca testosteron w jego pochodną formę – dihydrotestosteron. Nadmiar DHT może prowadzić do poważnych dolegliwości, m.in. przerostu gruczołu krokowego.

Właściwości ochronne testosteronu specjaliści wiążą z korzystnym działaniem promującym zachowanie sprawności seksualnej. Eksperyment^[6] badający wpływ długoterminowego stosowania palmy sabalowej potwierdza korzystny wpływ na funkcje seksualne.

5. Yohimbina

Yohimibna pozyskiwana jest z kory oraz liści afrykańskiej rośliny zwanej drzewem miłości. Przyjmowanie Yohimbiny stymuluje wydzielanie epinefryny oraz noradrenaliny. Horomony te blokują działanie związków zwężających naczynia krwionośne narządów płciowych.

Badania na zwierzętach wykazały zwiększenie popędu seksualnego. Przyjmowanie Yohimbiny wiąże się z licznymi skutkami ubocznymi, z powodów których Amerykańskie Towarzystwo Urologiczne nie zaleca stosowania yohimbiny w celu leczenia zaburzeń erekcji. Nie należy jej stosować m.in.: w przypadku jaskry, choroby wieńcowej, zaburzeń rytmu sera, nadciśnienia, chorobach psychicznych, stosowania produktów zawierający tyraminę oraz części leków.

6. Miłorząb

Roślina wywodząca się z Chin (łać. Ginkgo biloba), w celach leczniczych najczęściej wykorzystuje się liście, z których wytwarza się ekstrakt. Za najcenniejsze składniki tego zioła uważa się flawonoidy oraz terenoidy. Związki te działają przeciwutleniająco oraz wspomagają prawidłowe krążenie krwi. Miłorząb stosowany jest od tysięcy lat, w leczeniu demencji, stanów lękowych czy osłabionego przepływu krwi.

Uważa się, że miłorząb rozszerza naczynia krwionośne, ułatwiając dopływ krwi do tkanek przyrodzenia. Niestety również w przypadku miłorzębu brakuje jednoznacznych dowodów potwierdzających skuteczność. Roślina może być pomocna podczas stosowania leków z grupy SSRI – selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny^[7] – przy czym większą skuteczność odnotowano w przypadku kobiet. Leki te są stosowane podczas leczenie depresji czy też przedwczesnego wytrysku. Ich stosowanie może prowadzić następnie do powstania zaburzeń erekcji.

Stosowanie miłorzębu może powodować skutki uboczne: ból głowy, palpitacje serca, dolegliwości żołądkowe, reakcje alergiczne. Może także wchodzić w interakcje ze stosowanymi lekami, ze względu na liczne zagrożenia nie zalecamy stosowania miłorzębu na własną rękę bez konsultacji lekarskiej.

7. Epimedium

Zioło stosowane w leczeniu zaburzeń erekcji, utraty libido oraz zmniejszenie bolesności stosunku seksualnego wśród kobiet. Badacze wskazują na stymulację hormonalną wpływającą korzystnie na sprawność seksualną obu płci.

Badanie^[8] przeprowadzone na szczurach z zastosowanie Epimedium opublikowano w The Journal of Sexual Medicine. Podanie ekstraktu skutkowało zwiększonym przepływem krwi w porównaniu do osobników nie otrzymujących epimedium.

Zioła nie powinny stosować osoby z chorobami serca. Preparaty na bazie epimedium mogą prowadzić do palpitacji serca orz wchodzić w interakcje ze stosowanymi lekami.

8. Pozostałe zioła uznawane za wzmacniające erekcję

• ziele damiana,
• lukrecja,
• lubczyk,
• liść pokrzywy,
• owies,
• nasiona kozieradki.

Przeczytaj również: Witaminy na potencję dla mężczyzn – Lista produktów.

Jakie zioła wybrać do codziennego stosowania?

Każde z nich zawiera inne substancje oraz właściwości. Optymalnym rozwiązaniem jest więc stosowanie mieszanek ziołowych. Problematyczne może okazać się odpowiednie dawkowanie oraz ich przyjmowanie.

Rozwiązaniem są tabletki na potencję, zawierające skoncentrowane wyciągi z ziół, witaminy i minerały. O skuteczne i sprawdzone preparaty zapytaj swojego lekarza lub sprawdź nasz ranking.

Zaburzenia erekcji dotyczą problemu z osiągnięciem bądź utrzymaniem erekcji. Rozwój farmakologii umożliwia stosowanie medykamentów skutecznie przywracających sprawność seksualną. Są jednak mężczyźni, którzy wolą stosować naturalne metody, do których zaliczają się zioła. Leki na potencję wiążą się szeregiem skutków ubocznych, ponadto nie każdy może je stosować. Obarczone są licznymi przeciwskazaniami, które eliminują możliwość ich bezpiecznego stosowania.

Przed stosowaniem skonsultuj się z lekarzem

Istnieje wiele ziół, którym przypisuje się właściwości poprawiające funkcje seksualne. Problemem jest jednak niewielka ilość badań, które jednoznacznie potwierdzają ich skuteczność. Przed ich stosowaniem należy skonsultować się ze specjalistą – zioła mogą bowiem wchodzić w interakcje z przyjmowanymi lekami.

---

Źródła:

1. „Red ginseng for treating erectile dysfunction: a systematic review.” Br J Clin Pharmacol, 2008 Oct.[↩]
2. „Pro-sexual and androgen enhancing effects of Tribulus terrestris L.: Fact or Fiction.” J Ethnopharmacol, 2016 Feb.[↩]
3. „Evaluation of the efficacy and safety of Tribulus terrestris in male sexual dysfunction-A prospective, randomized, double-blind, placebo-controlled clinical trial.” Maturitas, 2017 May.[↩]
4. „Effect of Lepidium meyenii (MACA) on sexual desire and its absent relationship with serum testosterone levels in adult healthy men.” Andrologia, 2002 Dec.[↩]
5. „Inhibition of Inflammatory Gene Expression in Keratinocytes Using a Composition Containing Carnitine, Thioctic Acid and Saw Palmetto Extract.” Evid Based Complement Alternat Med. 2011 Jun.[↩]
6. „Long-term efficacy of Serenoa repens treatment in patients with mild and moderate symptomatic benign prostatic hyperplasia.” Urol Int, 2011 Feb.[↩]
7. „Ginkgo biloba for antidepressant-induced sexual dysfunction.” J Sex Marital Ther, 1998 Apr-Jun.[↩]
8. „Erectogenic and Neurotrophic Effects of Icariin, a Purified Extract of Horny Goat Weed (Epimedium spp.) In Vitro and In Vivo.” Wiley Online Library, 2010 Apr.[↩]